readout of Political Islam Political Discourse of Afghanistan From Imam Khomeini's Viewpoint (1989-1979م.)

Document Type : Research Paper

Authors

1 assistant professor of Ferdowsi university of Mashad

2 ferdowsi Univercity of Mashad

Abstract

Iran and Afghanistan have played an important role in the revival and spread of the political discourse of the late 1980s. So far. The Islamic Revolution of Iran was one of the milestones of the political discourse of Islam, and after that, Afghanistan by defeating the Soviet Union (1988), became a strong point for the transnational spread of the mentioned discourse. During the critical years of this decade, the resistance movement of Afghanistan was considered by Imam Khomeini (RA). He, while redefining and the transnational propagation of Islamic Political Discourse of Iran, believed in the unfavorable situation of Islamism Approach in many Islamic countries. But, the political Islam of the Iranian nation, from the Imam's point of view, was a proper and successful Islamist model in the Islamic world that had the capacity and ability to disseminate and export softly to other countries. The mentioned pattern was not based solely on religion, but also on Iranianship and the scope of Iranian civilization. the main question and issue of this paper is that the political Islam discourse of Afghanistan, what characters represented in the political thought of Imam Khomeini (RA). The authors of the article are seeking to answer this question by using the method of discoursive text analysis and also explaining the political discourse of politics both theoretically (conceptually) and empirically (Islamic Republic of Afghanistan and Iran). The hypothesis of Present research is that he described Islamism, jihad, and alienation as one of the most prominent features of the resistance movement in Afghanistan. But due to the divisiveness of the political Islam discourse in Afghanistan, he emphasized the unity of the word in Afghanistan. The findings of the research indicate that Imam Khomeini (RA) from The Perspective of Iranian Model of political Islam has considered to political Islam discourse of Afghanistan.

Keywords

References

-   اکوانی، حمداله و منصورخانی، زینب­شکوه (1395)، «مردم­سالاری دینی در گفتمان اسلام سیاسی؛ بررسی اندیشه امام خمینی(ره) و ابوالاعلی مودودی»، پژوهشنامه انقلاب اسلامی، سال 6، شماره 19 (تابستان): 20-1.
-   انصاری، منصور (1386)، «اسلام سیاسی: زمینه­ها و پیشگامان»، فصلنامه متین، شماره 34 و 35 (بهار و تابستان): 28-5.
-   ایزدی، جهانبخش (1395)، «اسلام سیاسی و نظم امنیتی غرب آسیا»، فصلنامه مطالعات روابط بین­الملل، سال 9، شماره 35 (پاییز): 67-45.
-   تقی­لو، فرامرز (1386)، «شکاف شیعی- سنّی در اسلام سیاسی و پیامدهای آن برای جمهوری اسلامی»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال 10، شماره 37 (پاییز): 546-529.
-   توانا، محمدعلی و علی­پور، محمود (1394)، «اسلام سیاسی انقلاب ایران در فضای مجازی چندلایه و متکثّر: رخ­نمایی بر اساس تفاوت»، فصلنامه پژوهش­های سیاست اسلامی، سال 3، شماره 7 (بهار و تابستان): 62-37.
-   جرجیس، فواز ای (1382)، آمریکا و اسلام سیاسی، ترجمه سیدمحمد کمال سروریان، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی غیرانتفاعی.
-   جمشیدی­راد، محمدصادق و سیدمحمدرضا محمودپناهی (1391)، «مفهوم اسلام سیاسی در انقلاب اسلامی ایران»، فصلنامه پژوهشنامه انقلاب اسلامی، سال 2، شماره 5 (زمستان): 149-127.
-   الخضندر، سامی (1390)، جنبش‌های اسلام سیاسی و روابط بین‌الملل؛ از نظریه تا عمل، بیداری اسلامی در گستره سیاست جهانی؛ درآمدی تحلیلی بر اسلام سیاسی، تهیه و تدوین: غلامرضا خواجه­سروری، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
-   داوودی، علی­اصغر (1389)، «نظریه گفتمان و علوم سیاسی»، فصلنامه مطالعات سیاسی، سال 2، شماره 8 (تابستان): 74-51.
-   رهدار، احمد (1391)، «تفاوت­های تفسیری انقلاب اسلامی و غرب از مفهوم اسلام سیاسی»، فصلنامه پانزده خرداد، دوره 3، سال 10، شماره 34 (زمستان): 82-51.
-   روآ، الیویه (1369)، افغانستان، اسلام و نوگرایی سیاسی، ترجمه­ ابوالحسن سرو مقدم، مشهد: انتشارات معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی.
-   ­­­­­روآ، الیویه (1379)، «اسلام سیاسی در افغانستان»، مجله­ی گفتگو، شماره 29 (پاییز): 146-129.
-   سجادی، سیّدعبدالقیوم (1388)، گفتمان جهانی­شدن و اسلام سیاسی در افغانستانِ پساطالبان، قم: انتشارات دانشگاه مفید.
-   سردارنیا، خلیل­اله (1392)، «تحلیل اسلام سیاسی از منظر هویت مقاومتی و برنامه­ای در عصر جهانی­شدن»،فصلنامه پژوهش­های راهبردی، سال 1، شماره 4 (بهار): 76-57.
-   سعید، بابی (1379)، هراس بنیادین: اروپامداری و ظهور اسلام­گرایی، ترجمه غلامرضا جمشیدی­ها و موسی عنبی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
-   السیّد، رضوان (1383)، اسلام سیاسی معاصر در کشاکش هویّت و تجدّد، ترجمه مجید مرادی، تهران: انتشارات باز.
-   شیرودی، مرتضی و سیدمحمد عابدی (1390)، «بنیادگرایان اسلامی در آسیای مرکزی و قفقاز با رویکرد اسلام سیاسی ایران و عربستان»، فصلنامه سخن تاریخ، سال 5، شماره 12 (بهار): 97-81.
-   طیبی، بسام (1389)، اسلام سیاسی، سیاست جهانی و اروپا، ترجمه محمود سیفی پَرگو، قم: انتشارات دانشگاه امام صادق (ره).
-   عباس­تبار مقری، رحمت (1392)، «گفتمان بیداری اسلام سیاسی (راهکاوی احیای اسلام سیاسی در اندیشه و عمل امام خمینی(ره))»، فصلنامه مطالعات بیداری اسلامی، سال 2، شماره 4 (پاییز و زمستان): 130-111.
-   علی­پور گرجی، محمود (1393)، «گفتمان اسلام سیاسی در انقلاب اسلامی»، فصلنامه رهیافت انقلاب اسلامی، سال 8، شماره 27 (تابستان): 78-61.
-  غلامرضا کاشی، محمّدجواد (1392)، «اسلام سیاسی؛ ظهور یوتوپیک، حیات ایدئولوژیک و چشم­اندازها»، مجلّه­ی مطالعات اجتماعی ایران، دوره­ی 7، شماره 3 (پاییز): 127-100.
-   فوزی، یحیی (1395)، «بررسی تطبیقی گفتمان­های اسلام سیاسی معاصر با گفتمان امام خمینی»، در مجموعه مقالات برگزیده همایش بین­المللی گفتمان اسلام سیاسی امام خمینی و جهان معاصر، جلد اول، تهران: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی.
-   قاسمی، بهزاد (1393)، «تحلیل ژئوپلیتیک اسلام سیاسی و تأثیر انقلاب اسلامی»، فصلنامه مطالعات راهبردی جهان اسلام، سال 15، شماره 1 (بهار): 30-5.
-   قاسمی، بهزاد و قاسمی، مصطفی (1395)، «خوانشی از اندیشه امام خمینی(ره) و راشدالغنوشی پیرامون اسلام سیاسی»، پژوهش­نامه انقلاب اسلامی، سال 6، شماره 2 (پاییز): 120-101.
-   کلانتری، صمد و همکاران (1388)، «تحلیل گفتمان: با تأکید بر گفتمان انتقادی به‌عنوان روش تحقیق کیفی»، مجله جامعه­شناسی، سال 1، شماره 4 (پاییز): 28-7.
-   لوئیس، برنارد (1378)، زبان سیاسی اسلام، ترجمه غلامرضا بهروز لک، قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
-   محسنی، محمدجواد (1391)، «جستاری در نظریه و روش تحلیل گفتمان فرکلاف»، فصلنامه معرفت فرهنگی اجتماعی، سال 3، شماره 3 (تابستان): 86-63.
-   مفیدنژاد، سیّدمرتضی (1388)، «انقلاب اسلامی ایران و تأثیر آن بر اسلام سیاسی در ترکیه»، مجلّه­ی ره­آورد سیاسی، سال 7، شماره 26 و 27 (زمستان و بهار 1389): 52-27.
-   منوچهری، عباس (1387)، رهیافت و روش در علوم سیاسی، تهران: انتشاران سمت.
-   موسوی خمینی، سیّد روح­الله (1389)، صحیفه امام، (نسخه دیجیتالی)، جلدهای 4، 6، 8، 12، 13، 14، 15، 16، 17، 18، 19، 20، 21، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
-   میراحمدی، منصور و اکرم شیری (1388)، «عدالت سیاسی در گفتمان اسلام سیاسی فقاهتی»، فصلنامه علوم سیاسی، سال 12، شماره 48 (زمستان): 90-63.
-   نظری، محمدعلی (1393)، «اسلام­گرایان در افغانستان، ویژگی­ها و چالش­ها»، پژوهش­های منطقه­ای، شماره 5 (پاییز): 122-95.
-   های، کالین (1395)، درآمدی انتقادی بر تحلیل سیاسی، ترجمه­ احمد گل­محمدی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات نشر نی.
-   هزاوه­ای، سیدمرتضی (1391)، «انقلاب اسلامی، بیداری اسلامی و آینده اسلام سیاسی در منطقه»، فصلنامه پژوهش­های انقلاب اسلامی، سال 1، شماره 4 (پاییز): 143-113.
-  Crews, Robert D. & Tarzi, Amin (2008), Taliban and the Crisis of Afghanistan, the United States of America: Harvard University Press.
-  Brown & Yule, G (1983), Discourse Analysis, Cambridge University Press.
-  Fairclough, N (1992), Discourse and Social Change,Cambridge. Polity Press.

Files

Share

How to cite

Statistics