واکاوی عنصر امر به معروف و نهی از منکر در سبک زندگی موسوی و رفتار سیاسی امام خمینی‌(ره)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری رشته علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی

2 استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

امر به معروف و نهی از منکر به‌عنوان یکی از احکام اجتماعی اسلام، دارای چنان ظرفیت عظیمی است که حرکت آفرینی و بسیج مردمی برای دست زدن به قیام و انقلاب، تنها بخشی و البته بخش اعظم آن می‌باشد. این ظرفیت در قیام موسی بن عمران(ع) جلوه‌هایی از توان خود را در مواجه با فرعون و بسیج بنی‌اسرائیل و هجرت تاریخی آنها به نمایش گذارد. در انقلاب اسلامی هم توسط عالمی دینی و مجتهدی زمان‌شناس یعنی امام خمینی‌(ره) برای انسجام بخشی و سازماندهی ملت ایران در برابر منکر زمامدار فاسد به‌کار گرفته شد. نتیجه هر دو حرکت سرنگونی ساختار سیاسی و دست‌یابی به قدرت و ایجاد نظامی سیاسی بر مبنای دین و معارف الهی بوده است. آنچه این مقاله در صدد تبیین آن است، چگونگی کاربرد این فریضه در حوزه اجتماع و جلوگیری از مفاسد کلان سیاسی و اجتماعی و بهره‌برداری از ظرفیت آن برای ایجاد انقلاب و نظام سازی با تأکید بر دو مورد سبک زندگی موسوی و رفتار سیاسی امام خمینی(ره) می‌باشد.

کلیدواژه‌ها


-   قرآن.
-   نهج البلاغه.
-   اشرفی، اکبر (1393)، «سه ضلع انقلاب اسلامی ایران»، فصلنامه مطالعات سیاسی، سال هفتم، شماره 25.
-   باقری، مصباح الهدی و کاظمی، محمدرضا (1392)، «تبیین الگوی رهبری قوم بنی اسرائیل به دست حضرت موسی(ع) پژوهشی قرآنی»، اندیشه مدیریت راهبردی، سال هفتم، شماره دوم.
-   برجی، یعقوبعلی (1379)، سیمای کارگزاران، قم: شهریار.
-   برزگر، ابراهیم (1387)، «امر به معروف و نهی از منکر به مثابه رفتار سیاسی»، مجموعه مقالات همایش علمی امربه معروف، تهران، دانشگاه مذاهب.
-   بنی‌هاشمی خمینی، سیدمحمدحسین (1386)، توضیح المسائل مراجع ... سیزده نفر... ، ج 2، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
-   پایگاه خبری تحلیلی انتخاب، قابل دسترسی در:   Entekhab.ir
-   جوادی آملی، عبدالله (1391)، مفاتیح الحیاه، قم: اسراء.
-   چابکی، ام البنین و دیگران (1394)، «بازشناسی عوامل رهبری حضرت موسی(ع) با تأکید بر سوره طه»، فصلنامه علمی- پژوهشی مدیریت اسلامی، سال 23، شماره 1.
-   راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1404 ق)، المفردات فی غریب القران، مصر: دفتر نشر الکتاب.
-   رستمی، مصطفی (1395)، «الگوی انقلاب متعالی در آموزه‌های قرآنی»، فصلنامه پژوهش‌های انقلاب اسلامی، سال پنجم، شماره 18.
-   زیبا کلام، صادق (1375)، مقدمه‌ای بر انقلاب اسلامی، تهران: روزنه.
-   طباطبایی‌فر، سیدمحسن (1390)، «امر به معروف و نهی از منکر در فقه سیاسی شیعه»، فصلنامه علوم سیاسی، سال چهاردهم، شماره 54.
-   فخررازی (1415ق)، تفسیرالکبیر، بیروت: دارالفکر.
-   محمدی اشتهاردی، محمد (1379)، قصه‌های قرآن، تهران: کتاب یوسف.
-   مسعودی، محمداسحاق (1384)، پژوهشی در امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن و روایات، تهران: امیرکبیر.
-   مطهری، مرتضی (1394)، مجموعه آثار، چ 16، ج 9، تهران: صدرا.
-   مطهری، مرتضی (1365)، عنصر امر به معروف و نهی از منکر در نهضت امام حسین(ع)، بی‌جا.
-   مقیمی، غلامحسین (1388)، «مبادی و مبانی اندیشه سیاسی امام خمینی‌(ره)»، نشریه علمی- ترویجی معرفت، شماره 138، نسخه اینترنتی. 
-   مکارم شیرازی، ناصر (1380)، قصه‌های قرآن، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
-   ملکوتیان، مصطفی (1393)، «انقلاب اسلامی در مسیر تمدن‌سازی نوین»، فصلنامه تخصص علوم انسانی، شماره 11-12.
-   ملکوتیان، مصطفی (1387)، بازخوانی علل وقوع انقلاب اسلامی در سپهر نظریه پردازی‌ها، تهران: پژوهشکده فرهنگ و اندیشه اسلامی.
-   منتظرالقائم، اصغر (1394)، نقش پیامبران ابراهیمی در تمدن سازی، قم: نشرمعارف.
-   موسوی خمینی، روح الله (1374)، آئین انقلاب، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی‌(ره).
-   موسوی خمینی، روح الله (1374)، صحیفه نور، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی‌(ره).
-   موسوی خمینی، روح الله (1382)، شرح حدیث جنود عقل و جهل، چاپ هفتم، تهران: عروج.
-   مهریزی، مهدی (12/1/95)، امام عقلانیت را وارد حوزه‌های دین شناسی کرد، پرتال امام خمینی.
-   الوانی، سید مهدی و دیگران (1388)، مدیریت در اسلام، ویراست دوم، تهران: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
-   هنری لطیف‌پور، یدالله (1379)، فرهنگ سیاسی شیعه و انقلاب اسلامی، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی.