نسبت ارتباطات سیاسی با امنیت ملی ج.ا. ایران در محیط آشوب‌گون بین‌المللی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه اندیشه سیاسی در اسلام پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی

10.22084/rjir.2024.29199.3772

چکیده

هدف: این مقاله به دنبال ارائه پاسخی مستدل به این پرسش است که ارتباطات سیاسی چگونه بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران در قبال بحران‌های منطقه‌ای تأثیرگذار بوده است؟ این پژوهش وجه اکتشافی داشته و فرضیه‌ای برای آن قابل طرح نیست.

روش‌شناسی پژوهش: در این پژوهش از روش ردیابی فرایند بهره گرفته شده است.

یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش از این قرار است که در بخش تولید، کنشگران دخیل در حوزه ارتباطات سیاسی همگونی معناداری میان بازیگران ذره‌ای و خرد مثل شخصیت‌ها و احزاب با شبکه‌ی رسانه‌ای رسمی کشور وجود ندارد. همچنین علی‌رغم سرمایه‌گذاری قابل توجه در بخش نظام رسانه‌ای رسمی در مقام قیاس با دیگر رسانه‌های بین‌المللی که قدمتی مشابه با آنچه در ایران هست دارند، می‌توان چنین اذعان کرد که کنش رسانه‌ای نتوانسته است ارتباط معناداری با جامعه هدف ایجاد نماید. در زمینه محتوا، مهم‌ترین دعاوی رسانه‌ای جریان رقیب به تصویرسازی نسبت به نحوه مواجهه جمهوری اسلامی ایران با حقوق بشر، کنش منطقه‌ای آن و نیز برنامه هسته‌ای و موشکی کشور بازمی‌گردد که نیاز است تا خوانش انتقادی از نظم موجود و ماهیت فسادآمیز آن به اطلاع افکار عمومی جهانی به بهترین شیوه ممکن رسانیده شود. در زمینه تأثیر نیز ضروری است تا در زمینه ارتقای سطح سواد رسانه‌ای جامعه اقدام مؤثری انجام شود و ابزارها و دانش لازم برای بهره‌مندی شایسته از این بستر فناورانه در اختیار ایشان قرار گیرد.

نتیجه‌گیری: چنانچه چالش‌های ارتباطات سیاسی برآمده از بحران‌های منطقه‌ای مرتفع نشود می‌تواند اثر مخربی بر امنیت ملی داشته باشد.

کلیدواژه‌ها

پژوهشنامه انقلاب اسلامی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 08 مهر 1403

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار