2
دانشجوی دکتری تاریخ انقلاب اسلامی دانشگاه بوعلی سینا
چکیده
آن چه از شیوۀ مبارزاتی بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران استنباط می شود این است که ایشان در مبارزه با دولت پهلوی به مبارزه مسلحانه روی نیاورد و به تعبیر امروزی به استفاده از قدرت نرم و به تبع آن تهدید نرم اعتقاد بیشتری داشته اند و علی رغم تلاش دولت پهلوی برای کشانیدن ایشان به رویاروئی سخت، امام(ره) از آن امتناع می نمودند. از سوی دیگر ایشان از گروه هایی نظیر موتلفه اسلامی که در آن ها شاخصۀ مبارزه مسلحانه دیده می شود تایید یا حمایت صریح و رسمی نکرده اند . سئوال این است که مبارزه مسلحانه (تهدید سخت) علیه دولت پهلوی چه جایگاهی در اندیشه امام خمینی(ره)داشته و اینکه آیا امام(ره)مخالف این امر بوده و یا این کار را در دوره پهلوی صرفاً یک استراتژی بوده است ؟ مقاله حاضر به دنبال تبیین جایگاه مبارزه مسلحانه علیه دولت در استراتژی مبارزاتی امام خمینی(ره) می باشد . نگارندگان بر این باورند که امام(ره) هم به مبارزه مسلحانه و هم به استفاده از قدرت نرم اعتقاد داشته اند، لکن با توجه به شرایط دولت پهلوی و برخوردداری آن دولت از قدرت سخت، راهبرد ایشان در مقابله با دولت پهلوی استفاده از ابزار قدرت نرم بوده است. نگارندگان بر این باورند که امام(ره) هم به مبارزه مسلحانه و هم به استفاده از قدرت نرم اعتقاد داشته اند، لکن با توجه به شرایط دولت پهلوی و برخوردداری آن دولت از قدرت سخت، راهبرد ایشان در مقابله با دولت پهلوی استفاده از ابزار قدرت نرم بوده است.
)