عطایی, عبدالله, علی محمدی, سجاد, بشیری, عارف. (1393). مطالعه ماهوی مشارکت سیاسی مردم در آراء فقهای مشروطه و انقلاب اسلامی. پژوهشنامه انقلاب اسلامی(علمی-پژوهشی), 4(11), 105-130.
عبدالله عطایی; سجاد علی محمدی; عارف بشیری. "مطالعه ماهوی مشارکت سیاسی مردم در آراء فقهای مشروطه و انقلاب اسلامی". پژوهشنامه انقلاب اسلامی(علمی-پژوهشی), 4, 11, 1393, 105-130.
عطایی, عبدالله, علی محمدی, سجاد, بشیری, عارف. (1393). 'مطالعه ماهوی مشارکت سیاسی مردم در آراء فقهای مشروطه و انقلاب اسلامی', پژوهشنامه انقلاب اسلامی(علمی-پژوهشی), 4(11), pp. 105-130.
عطایی, عبدالله, علی محمدی, سجاد, بشیری, عارف. مطالعه ماهوی مشارکت سیاسی مردم در آراء فقهای مشروطه و انقلاب اسلامی. پژوهشنامه انقلاب اسلامی(علمی-پژوهشی), 1393; 4(11): 105-130.
مطالعه ماهوی مشارکت سیاسی مردم در آراء فقهای مشروطه و انقلاب اسلامی
2دانشجوی دکتری تاریخ انقلاب اسلامی دانشگاه بوعلی سینا
3دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق، دانشگاه ایلام
چکیده
از نظر فقهای امامیه یکی از اصول مورد عنایت در حکومت اسلامی، مشارکت سیاسی مردم در امر حکومت است. با توجه به اقوال مختلف فقهای عصر مشروطه، پهلوی و انقلاب اسلامی دربارهی ماهیت مشارکت سیاسی مردم که منجر به نقد و نظر از سوی برخی روشنفکران گشته است، مسأله واکاوی دیدگاه فقها و ریشه یابی علت این تضارب اندیشه، اهمیت و ضرورت پرداختن به این مسأله را روشن می سازد. پژوهش حاضر که به روش توصیفی تحلیلی انجام پذیرفته، ضمن برشماری و بررسی ادلّه مهم دال بر مشروعیت جهاد، شورا و انتخابات به عنوان مهمترین مصادیق مشارکت سیاسی مردم در فقه امامیه، از طریق برشماری ادلّه عقلی، به تحلیل و به بازشناسی اقوال دوگانه فقها پرداخته و چنین به دست آورده که مشارکت سیاسی مردم هم حق است و هم تکلیف؛ و تنافی میان ادعای برخی فقهای مشروطه و پهلوی که بر حق بودنِ آن تأکید داشته، فقهای عصر انقلاب اسلامی که بر تکلیف بودن مشارکت تأکید کرده اند، وجود ندارد و به اقتضای شرایط زمانی بوده است.
In Immamiyah jurisprudences’ standpoint, people’s political participation in government affairs is one of the fundamental principles of the Islamic Government. Due to the different words of jurisprudences of Constitutional, Pahlavi and Islamic Revolution eras concerning nature of people’s political participation which leaded to creating discrepancy between Islamic Sciences’ scholars and researchers, analysis of different points of view of jurisprudences and scrutinizing this challenging thoughts posses a critical importance to be verified. This research analyzes bilateral words of jurisprudences by verifying arguments of Jihad and Election as the most important criterion of people’s political participation and results that there is no conflict between words of Constitutional and Pahlavis’ jurisprudences about requirement of participation and Islamic Revolution, and this requirement has rational and judicial basis to be considered as the right; hence, there is no debate whether we consider it as a requirement or right, because proving the object does not contradict exception.
کلیدواژه‌ها [English]
Political Participation, political jurisprudence, Right, requirement, council
ابتدای صفحه